ای ذکر تو آرامش دلها....

گاهی تنها یک حرف کافیست که تو را به ره بازگرداند. یک حرف، یک تصویر ذهنی. جایی نوشته بود «از دست دادن بالهایم را حس میکردم.» یادم افتاد چقدر با تو خدایا دور افتادم. چقدر دیر میفهمم که از تو دور شده ام. چقدر غمگین می‌شوم که زمان کمی به تو اختصاص دارد در روز. درحالی که همه چیز برای توست. همه چیز.
 ممنون که دلی در ما  انسانها  نهادی که بازگردیم به سمت تو. این حسها اگرچه به خاطر منقوص بودنم ثانیه ای بیش نیست ولی

گر چه با ساعت من ثانیه ها بیش نبود

ساعتی را که کنارت گذراندم خوش بود

از خوبی‌های تو این است که می‌بخشی و آرامش میدهی.....
تشکر میکنم ازین آرامشت.