چرا روز دختر را تبریک نمی گویم؟
چهارشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۶، ۱۲:۲۸ ق.ظ
دو نکته مهم وجود دارد.
1- چرا روز تولد حضرت معصومه (س) را به عنوان روز دختر قرار دادند؟
1- چرا روز تولد حضرت معصومه (س) را به عنوان روز دختر قرار دادند؟
2- چرا در جامعه ما از لحاظ جنسیتی افراد سه دسته اند، «زنان، مردان و دختران»؟
در نکته اول واقعاً این کار را اولاً یک توهین به شعور بیش از نیمی از جامعه است. اینکه شما فرض «بکارت» را میگذارید مبنای نگاه تقسیم بندی زنان و این یعنی تقلیل زن به یک جسم جامد. دوماٌ این موضوع را توهین به حضرت میدانم. حضرت معصومه ازدواج نکردند. خب؟ حضرت معصومه دختر حساب میشوند؟ یعنی اینقدر جنسبت زده ایم که نگاهمان به چنین بزرگوارانی از جنس نگاه های تقسیم بندی جنسیتی است؟
در نکته دوم اینکه یک دستگاه حاکمیتی با علم کردن چنین روزی بخواهد فرهنگ جنسیت زده خود را در ناخودآگاه همه جا بیندازد برایم سخت دشوار است. خیلی از دوستان خانم من بوده اند که وقتی در خصوص «چرت بودن روزی به اسم دختر با مفهوم جنسیتی» حرف میزنم برافروخته می شوند و خودشان نیز این روز را به همدیگر تبریک می گویند؟ چرا؟ چون در ناخودآگاهشان رفته است و این بدترین نقطه برای یک جامعه زنان است که کلیشه های جنسیتی در مغز استخوانش فرو رفته باشد ولی تلاش کند که عدالت اجتماعی را بدست آورد! خنده دار است...
احتمالا اینطور به ذهن تبادر کند که خب در مورد اقایان نیز کسانی که ازدواج نکرده اند پسر هستند که رجوعشان میدهم به فرهنگ جسنیتی مان که حتی کسی که ازدواج کرده ولی رابطه جنسی نداشته است را «دختر» میدانند. اصلاً مبنای تقسیم بندی مفهوم بی ربط و چرتی به نام «بکارت» است.
من اگر روزی بشود که دختر یا پسر مفهوم سن -18 سال داشته باشد شکر گذار خدا خواهم بود. حتی اگر با همین مفهوم چرت و بی خودی که تعریف شده است در چنین روزی یک گام مثبت برای جامعه زن برداشته میشد اینقدر خشمگین و افسرده و نا امید نبودم. کاش حداقل به جای تبریک های فدایت شوم و روزت مبارک دور هم جمع شوند و برای ازدواج زودتر از موعد دختران فکری کنند. برای دختران کار، برای برده های جنسی برای هزار هزار مشکل این جامعه...
۹۶/۰۵/۰۴